Inleiding
 
Onze buurlanden hadden grote radiocommunicatiestations opgericht
en/of verder gemoderniseerd gedurende de 4 jaar durende WO1.
Onze zender te Laken (Brussel) werd door onze eigen militairen
bij de inval van de Duitsers in België, vernietigd uit vrees dat deze in verkeerde handen zou vallen.
De droom om met Belgisch-Congo te kunnen communiceren viel hierbij in duigen.
 
Het door Robert Goldschmidt uitgebouwde radiotelegrafisch net in Belgisch-Congo omstreeks 1913
kon enkel morse uitzenden (telegrafie) en was voor interne communicatie.
Communicatie naar België of omgekeerd was onmogelijk.
 
Na WO1 rees terug de hoop om een nieuw groot-vermogen-zendstation op te richten,
niet alleen om in verbinding te kunnen komen met Belgisch-Congo,
maar ook met Amerika en mogelijks andere belangrijke landen ter wereld, m.a.w. een intercontinentaal station.
Zaterdag 1921/10/01 was dan ook het startsein voor de bouw.
Het intercontinentaal communicatiestation zou drieledig opgevat worden en functioneren onder de naam "Belradio":
een zendstation te Wingene-Ruiselede, een ontvangststation te Liedekerke en het radiomiddenkantoor (BCR) te Brussel.
De aanbesteding op 1922/05/31 werd toegekend aan SIB. Op 1923/12/19 legt Koning Albert I de eerste steen van het zendstation.
Het zou tot 1927/10/03 duren vooraleer de inhuldiging plaatsvond
en het zendstation met zijn enorme hoge antennemasten operationeel werd.
 
Het communicatieprobleem met Belgisch-Congo
 
Het probleem van de communicatie tussen België en Belgisch-Congo
had tijdens de opbouw van dit intercontinentaal communicatiestation een uitzonderlijk belang gekend.
De ondernomen pogingen over de spreiding van korte golven hadden aangetoond dat het mogelijk was signalen
over lange afstand met een relatief zwakke zender uit te zenden en dat - door middel van een verstandige keuze
van de te gebruiken golflengte rekeninghoudend met het tijdstip en het seizoen -
deze zendwijze vatbaar was voor de verzekering van een perfect regelmatig commercieel verkeer.
Intussen waren twee instanties niet bij de pakken blijven zitten en volop bezig met een kortegolfbuizenzender
en de daarbij nodige proeven: een kortegolfcommunicatie-installatie te Machelen onder impuls van Robert Goldschmidt
 en nationaal ondernamen de bestuurders van SBR de realisatie van een kortegolfcommunicatie-installatie
die beiden toeliet een commercieel verkeer met Belgisch-Congo te verzekeren.
 Zij wensten hun land een communicatiemiddel met Belgisch-Congo ter beschikking te stellen,
hetgeen toeliet belangrijke besparingen te realiseren.
Over deze twee privé initiatieven begint dit artikel met de nadruk op wat er zich toen afspeelde in de fabriek van SBR.