had een vergunning over gans
België zowel voor uitzendingen als
voor ontvangst, waarvan een totaal
van 187 eigen als vreemde patenten.
 
SBR had het recht een vergunningstaks
te eisen (in toepassing van de wet op
de brevetten) telkens op het gebruik
van één van haar patenten, dit zowel
voor alle in België gefabriceerde
als voor alle geïmporteerde
radiotoestellen die in België verkocht
en gebruikt werden.
 
SBR had als enige het recht om
aan fabrikanten en aan verdelers
van andere radiomerken
vergunningsrechten toe te staan.
(licentieplaatje 1)
Deze vergunningsrechten zijn
toepasbaar op radio's zowel gebruikt
in het toenmalige Kongo, als in het
Groot-Hertogdom Luxemburg.
 
SBR beperkt zijn
vergunningsrechten enkel voor
publiek bestemde radiotoestellen.
 
In het begin staat SBR
het vergunningsrecht toe voor
de volledige ontvanger,
met uitzondering van de
meer-elektrodenbuis en dus
niet voor radiotelegrafische
en radiofonische toestellen zoals in
de luchtvaart, scheepvaart, militaire
toestellen en andere doeleinden.
 
Er werden met SBR
speciale overeenkomsten gesloten
voor het aanbrengen van fabrieksmerken
en vergunningstekens.
Zo had men een efficiëntere
controle voor beide partijen.
*
Later verdeelden SBR-SEM
de licentie-opbrengsten
onder de octrooihouders
die door deze combinatie werden
vertegenwoordigd.
(licentieplaatje 2)
*
Vanaf eind 1938
verschijnen de licentieplaatjes
op de SBR-toestellen.
SBR-PHILIPS-SEM
verdeelden de licentie-opbrengsten
onder de octrooihouders
die door deze combinatie werden
vertegenwoordigd.
(licentieopdruk 3)


EINDE