1912
Dhr. Raymond Braillard (technische leiding) was,
samen met Dhr. R. Goldschmidt en luitenant Albert Wiber
(hoofd van de zending),
betrokken bij de draadloze communicaties in Belgisch-Congo.
De verbinding Boma-Stanleystad-Elisabethstad was een feit.
SFR- en Telefunken-zendapparatuur waren er geïnstalleerd.
 
11 juni 1911 - 17 december 1912
Dhr. R. Goldschmidt kreeg de toestemming
voor de oprichting van een praktische school voor TSF te Laken.
Onder algemene leiding van Dhr. A. Wiber
en Dhr. R. Braillard als hoofdingenieur
ging alles van start om logistieke ondersteuning
te voorzien van de communicatiewerken
in Belgisch-Congo vanuit België.
Kapitein A. Wiber ondernam een poging
om telegrafisten op te leiden.
 
1913
Dhr. R. Goldschmidt demonstreerde met een stand van
draadloze telegrafie op de wereldtentoonstelling te Gent.
 
31 maart 1913
Oprichting van de Belgische onderneming SAIT
(Société Anonyme Internationale de Télégraphie sans fil)
met medewerking van de Duitsers waarbij Dhr. M. Travailleur
ook weer één van de stichters was.
De Belgische leden in de raad van bestuur: Dhrn. A. Thys,
M. Travailleur, Gaston Périer en Félicien Cattier.
Het was in feite een verder zetting van CTSF
op hetzelfde adres te Brussel (Brederodestraat 13).
Dit bedrijf spitste zich ook weer verder toe op maritieme communicatie
waarbij het evenredig Marconi/Telefunken
zend- en ontvangstapparatuur aankocht en installeerde.

begin september 1913
Een idee van Kapitein A. Wiber om een communicatieproef
tussen Laken en Boma te doen werd een succes.
Eind september 1913 (mogelijks op 27) werden de signalen
van de zender van Laken 6300km verder te Boma gehoord.