Het auditorium was slechts van één enkele microfoon voorzien.

De microfoon is gemonteerd op een mobiele wagen die verplaatst kan worden volgens
de noden van het moment, min of meer ver van de artiesten. (klik op onderstaande afbeelding)

Deze electro-magnetische microfoon van het merk Marconi
werd aan bijzondere strenge proeven van gevoeligheid
onderworpen. De microfoon bevat als trilplaat een uiterst
licht bobijntje waarop een zeer fijne geïsoleerde draad
gewonden was. Dit bobijntje hing om omzeggens vrij tussen
de polen van een zeer sterke magneet. Werd het bobijntje
nu, door invloed van geluidsgolven die door spraak of
muziek in het auditorium ontstaan, aan het trillen gebracht,
dan ontstaat er in haar windingen - volgens het bekend
verschijnsel van magnetische inductie - een zwakke
geïnduceerde stroom, welke men modulatiestroom heet.
 
De opgewekte modulatiestroom was zo zwak dat deze
versterkt moest worden met een versterker geïnstalleerd
in een kleine aanpalende kamer naast het auditorium.

 
de Marconi-microfoon type: M.I.G.1

Het grote voordeel van deze opstelling blijkt direct en men kan zich vergewissen dat
een dergelijke installatie toelaat om om het even welke muziek met om het even welk
instrument - zonder het risico op vervorming of verandering van tonaliteit - weer te geven.