HET MARCONI-DEPOT WAS VAN FUNDAMENTEEL BELANG
VOOR DE MIVB.
De locatie was echter essentieel voor de
MIVB aangezien deze nog geen stelplaats in het uiterste zuiden van
Brussel had.
In de buurt liepen wel al verschillende tramlijnen die gevoed
moesten worden (4, 32, 82, 92 en 97).
Dankzij de nieuwe stelplaats zouden lege trams nu minder nutteloze
kilometers moeten afleggen
om tot aan het beginpunt van hun dienst te rijden.
De stelplaats zou ook een deel van de nieuwe trams van de MIVB -
verwacht vanaf 2020 - kunnen herbergen.
Het Marconi-depot met een totale oppervlakte van 27.000 vierkante
meter zou 22 sporen tellen.
Er zouden 75 trams gestald kunnen worden alsook een hal waar nog
eens 10 trams eerstelijnsonderhoud
(tramwash, onderhoud wielen ...) konden krijgen.
170
MIVB-medewerkers zouden er tewerkgesteld worden.
Bij de bouw zou er ook aandacht voor het ecologische aspect zijn:
a) de gevel zou van hout zijn.
b) het regenwater zou opgevangen worden (om bijvoorbeeld trams te
wassen).
c) op het dak zouden 600 zonnepanelen komen en
d) rond de stelplaats zou een geluidsbarrière van 140 meter
opgetrokken worden
om de geluidshinder voor de buurt te beperken.
